گر مُو جي‌عاشق بُويان يا درحقيقت يا مجاز مُوژ بِكُشت‌و مُوژ نَتا ماچي از آن غنچه‌دهن دل ذونِه داروچه رودرحلقه هاي زلف تو؟ گر صفايي و وفايي هو اونا دركار خوس مُونفهمانِه‌كه‌دردل‌مُو چه ژون‌مَخ‌كَرتِه هو قبلة ابروت را تا بيمْدي واژان رو و شو چاره‌چش‌هاتا مُو نَمكِه‌تا مُو را اين روت اِناشت راز عشق و راز دل را اي جزي محرم نِهو غم مَخُو يارُت بييو و رووكارُت خِب بِبو حاجي خان را زي بِرَسنِه اي خودايا ازسفر تاكه‌بتواني بِكَش گاهي به مسكينان سري مَئْلِه اي جانا درویش عباس گزی وفرزندان اورا بهتر بشناسیم (1) :
سروده ای ازآن مرحوم:
غزلی ازدرویش عباس گزی :
مُو ,اي ,دل ,مُوژ ,گر ,راز ,نِهو غم ,محرم نِهو ,جزي محرم ,اي جزي ,غم مَخُو
درباره این سایت