بسم الله الرحمن الرحیم خُو نام اون خوداوند یگانه اوُزوناژ دغ بوُوه بر شعرسازی ز شعر و شاعری عشقو پدیدار سخن وختی ببو موزون و مقفی دارو وجد و سرور ژندگانی چنون آرو به شور و شوق مستی دل عاشق بوُوه و مست و ترانه به شعر سعدی و حافظ نظر که بِون رو شعر سعدی حکمت و پند بخون حافظ بِون آب حیاتاژ رو هر بیتاژ هزارون شور دارو همه شعراژ فراخور خُو زمان او بوُره تا بِدبِران یایی پراحساس بِخونان چونتا شعر بر دوستاناژ بِرند حظی از این اشعار زیبا گو بر شاعر توُوه فن ترانه درویش عباس گزی وفرزندان اورا بهتر بشناسیم (1) :
سروده ای ازآن مرحوم:
غزلی ازدرویش عباس گزی :
شعر ,شور ,دارو ,ترانه ,حافظ ,رو ,شعر سعدی ,فراخور خُو ,شعراژ فراخور ,دارو همه ,شور دارو
درباره این سایت